به گزارش «پایگاه خبری کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران» به نقل از ایسنا،محمودرضا خلیلی  اظهار کرد: مصرف زیتون و بویژه روغن زیتون به دلیل ارزش بالایی که در زنجیره غذایی دارد، نشانگر ضرورت توسعه کشت این محصول است و در ساوه به دلیل اقلیم سازگار با کشت این محصول، بخشی از باغات به کشت زیتون اختصاص یافت، اما زیتون ساوه نتوانست به دلیل وقوع سرمازدگی در دو نوبت متوالی به عنوان یک برند شاخص در حوزه باغداری تبدیل شود.وی با اشاره به نیاز بالای آبی محصول زیتون اظهار کرد: زیتون مرغوب و با کیفیت زمانی تولید خواهد شد که بتوان باغات را با آبیاری مستمر و کافی سیراب کرد، در واقع نیاز آبی زیتون با انار تفاوت آنچنانی ندارد. از طرفی برداشت این محصول به دو صورت کنسروی و روغنی صورت می‌گیرد و درآمدزایی روغنی آن به مراتب بالاتر از کنسروی است، اما به دلیل هزینه و زحمت بالای برداشت محصول و استحصال روغن، انگیزه باغداران برای توسعه کشت زیتون کاهش یافته است.

خلیلی افزود: به دلیل اینکه ساوه به عنوان منطقه انارخیز جهان مشهور است لذا در این شهرستان به محصول زیتون به چشم فرزندناخوانده نگاه می‌شود و اقبال باغداران به کشت انار به مراتب بیشتر از زیتون بوده و عملا کشت زیتون به حاشیه رفته است.وی سطح زیر کشت باغات زیتون این شهرستان را حدود ۷۰۰ هکتار اعلام کرد و افزود: از این میزان باغ زیتون در ساوه ۳۰۰ هکتار بارده و تجاری است و هیچ افزایشی در سطح زیر کشت اینگونه باغات نسبت به گذشته صورت نگرفته است.خلیلی افزود: حدود ۴۰۰ هکتار از سطح زیر کشت محصول زیتون در ساوه پراکنده است و بخش اعظمی از این میزان زیر کشت، در قالب توسعه فضای سبز از سوی شهرداری ساوه کشت شده است، اما به دلیل عدم مراقبت صحیح، تولید محصول در این مناطق به حاشیه رفته و نسبت به این میزان سطح زیر کشت بی‌مهری صورت گرفته و مجموعه مدیریت شهری نتوانسته از آن درآمدزایی اقتصادی لازم را کسب کند.

وی با تاکید بر اینکه افزایش سطح زیر کشت باغات در سال‌های اخیر بویژه پس از سرمازدگی سال ۱۳۹۵ مورد استقبال کشاورزان و باغداران قرار نگرفته است، افزود: به دلیل اینکه زیتون از قدرت رقابت اقتصادی کمتری نسبت به انار و پسته به عنوان دو محصول باغی شاخص شهرستان برخوردار است، لذا انگیزه کافی برای توسعه کشت این محصول در ساوه وجود ندارد.خلیلی بیان کرد: به دلیل مقاومت بالای درخت پسته در برابر شوری و سرمای زیاد و نیز نیاز آبی کمتر نسبت به زیتون، توسعه سطح زیر کشت این محصول افزایش یافته و از طرفی انار نیز به عنوان محصول برند ساوه که شهرت جهانی دارد بخش اعظمی از باغات این منطقه را به خود اختصاص داده است.

وی افزود: به دلیل سرمازدگی سال ۱۳۹۵ حدود ۱۶۰ هکتار از باغات زیتون این شهرستان از بین رفت و باغداران به دلیل تجربه تلخ سرمازدگی دیگری در سال ۱۳۸۶ اقدام به جایگزین کردن نهال جدید نکردند که در نتیجه عملا سطح باغات زیتون شهرستان پس از دو تجربه تلخ سرمازدگی در بازه زمانی ۱۰ ساله، کاهش یافت.به گفته این مقام مسئول در جهادکشاورزی ساوه پیش‌بینی می‌شود که امسال در هر هکتار حدود ۵۰۰ کیلوگرم زیتون برداشت شود که در مجموع، بالغ بر ۱۵۰ تن زیتون برداشت خواهد شد و نسبت به سال گذشته تغییر زیادی نخواهد داشت.

وی رقم غالب زیتون ساوه را زرد روغنی دو منظوره بیان کرد و افزود: بیش از ۷۵ درصد زیتون تولیدی شهرستان ساوه را رقم زرد تشکیل می‌دهد که هم برای مصرف کنسروی برداشت می‌شود و هم در حوزه استحصال روغن زیتون مصرف دارد.خلیلی تصریح کرد: براساس بررسی‌های بعمل آمده روغن زیتون تولیدی در ساوه مرغوب‌ترین روغن زیتون تولیدی در کشور است و از پارامترهای کیفی بالایی به دلیل رطوبت و اقلیم مستعد این منطقه برخوردار است و به دلیل نوع اسید موجود در این محصول، قابل مقایسه با زیتون سایر نقاط کشور از نظر کیفی و کمی، نیست.

گفتنی است، به دلیل شرایط آب و هوایی ساوه که روزهای گرم و شب‌های خنک دارد و اقلیم مناسب آن برای کاشت زیتون، نهال زیتون برای اولین بار در سال ۱۳۷۵ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی ساوه کشت و از سال ۱۳۷۶ فعالیت گلخانه‌ها برای تکثیر و تولید نهال این محصول آغاز شد، از سال ۱۳۷۷ نیز نهال‌های تولید شده توزیع و در اختیار باغداران قرار گرفت و پس از گذشت چندین سال سطح زیر کشت باغات زیتون در این شهرستان به ۷۰۰ هکتار افزایش یافت.کار کارشناسی در مورد سازگاری زیتون با شرایط آب و هوایی ساوه از سال ۱۳۷۵ آغاز شد و چهار سال به طول انجامید و سرانجام کارشناسان امور باغبانی این سازمان تایید کردند که شرایط آب و هوایی ساوه برای کشت زیتون مناسب است.